Kayıtlar

Mart, 2018 tarihine ait yayınlar gösteriliyor

Görünmeyenler 4.Bölüm

Bugün taburcu olacağım,kadın doğum beni kontrol ettikten sonra gidebilirmişim... Hissettiğim tek duygu endişe ve korkuydu, sevinç; mutluluk benden çok uzaktaydı.Ahmet hala travmanın etkisinde olduğumu düşünüyor. ilk bebeğimiz için göstermiş olduğum tepkiden herkes bunu algıladı... Depresyona sokabilirmiş,kafa karışıklığı yaşatabilirmiş beyin sarsıntıları. Doktorlar sağ olsun işimi oldukça zorlaştırmıştı,kendimi ona inandırmam çok güç görünüyordu... Ben ne söylersem söyleyeyim onun muhakkak bir mantıklı açıklaması olacaktı. Bir zamanlar aynı durum benim için de geçerliydi. Ahmet odadaki eşyalarımızı toplarken onu seyrediyordum,çok sabırsız görünüyordu,aceleyle her şeyi toplayıp kadın doğum uzmanına gitmemiz için can atıyordu adeta.  Onun bu haline bakınca içim acıyordu,birazdan kesin çocuk da sorun var diyeceklerdi, belki de gelişmemişti,acaba teknoloji ne kadar ilerledi karnımdaki eciş bücüş bir yaratıksa görünür müydü... Yine neler düşünüyorum böyle,içim yanıyor,kimseye kendi

Görünmeyenler 3.Bölüm

Yavaş; yavaş görüntüler netleşmeye başlıyordu;gözümde,başım inanılmaz ağrıyor du... Ahmet doktora uyandığımı, haber vermeye gitmişti,bende etrafıma bakınıyor, neler olduğunu anlamaya çalışıyordum. Tek kişilik yoğun bakım odasındaydım,yatağım cam kenarında,hemen yanında ise tek kişilik bir koltuk ve masa vardı üzerinde ahmetin cep telefonu duruyordu,iki kolonun sıkıştırdığı noktaya kadar görebiliyordum, orası da çıkış kapısı ve tuvaletin bulunduğu yerdi.. kafam allak bullak tı zihnimi toplayamıyordum,Ahmet beni banyoda kanlar içinde yerde yatarken bulmuş ambulansa haber vermişti yanlızca bu kadarını şimdilik biliyordum. Başıma ağır darbe almıştım, beyin sarsıntısı geçirmişim... kahrolası köyde yaşadıklarımdan kimsenin haberi yoktu elbette! Yaşamış olduğum,herşey gerçekti. Nasıl mümkün olduğunu bilmesem de, hissettiklerim gerçekti bunu biliyordum. Ahmete herşeyi anlatmak için sabırsızlanıyordum... Az  sonra ahmet yanında doktor ile içeri girmişti, dr;nasılsınız nilay hanım(

Görünmeyenler 2.bölüm

Evleneli henüz bir hafta olmuştu, içimiz de kelebekler uçuşuyordu  sanki ikimizin de,birbirinize kavuşmuş olmanın sevinciyle...  Bir haftalık izin'nin sonunda Ahmeti işe gönderdiğim gün, başlamıştı aslında her şey... Bina da tek başıma olduğumu biliyordum... Oturmuş olduğumuz bina; üç katlı. Alt katımızda 160 m2 lik dükkan'ı olan, üst katımda ise kendi evimin aynısı olan boş bir daire, onun üstünde ise çatı katı... sıradan gelişmemiş,olan yakınlarında fazla bina olmayan bir mahalle arasında, sıradan bir aile apartmanı,içinde ise sadece biz  kalıyorduk.. evim 190 m2 iki odası tamamen boş! Büyük'çe salonumuzun içinde; yanlızca yerde küçük bir halı,bok rengi olarak adlandırdığım kahverengi milattan önce kalma koltuk takımı, siyah bir orta sehpanın üstünde de televizyonumuz vardı.(salonun içi at koşturmak için oldukça müzsait'ti) Bina yaklaşık sekiz yıl boş kalmış, taki biz doldurana kadar.. Ahmet'i işe uğurladıktan sonra;temizlik yapıp,işlerimi

Görünmeyenler...

1. Bölüm Birazdan okuyacaklarınız tamamen bir hayal ürünüdür. Salonda uzanmış eşimi tv izlerken;seyrediyordum ne kadar da huzurlu görünüyordu. Acaba dışardan bakıldığında bende böyle görünüyormuydum,öyle olmasını umuyordum... yaşadıklarımı hala anlatıp anlatmamakta çok kararsız kalıyordum.. Aradan aylar geçmişti her gün daha da zorlaşıyordu benim için, bir yanım onunla olup biten herşeyi konuşmak istiyordu. Diğer yanım ise ya, paronaya yaptığımı düşünürse,daha da kötüsü delirdiğimi... Bana inanmazsa,onu nasıl suçlayabilirdimki... (biri gelipte bana ,şeytani  varlıkların etrafında olduğunu düşündüğünü söylese,kendisine tavsiyem bir piskologla görüşmesi olacaktır) Ben bile hala kendimden şüphe duyarken, ona nasıl anlatacaktım tüm bu olup bitenleri... Gözüm duvardaki saat'e kaydı 23.02 kahretsin! ne kadar da çabuk zaman geçiyor! Tüm gün bu koca binada yanlızken; işten gelmesini beklerken zaman durmuş gibi haraket ediyor. o geldiğinde ise  akrep ile yelkovan adeta yarış h